ΑΛΛΟ ΗΓΕΤΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΙΚΕΤΗΣ.

Διαβάζω ανακοινώσεις, δηλώσεις, αναρτήσεις επωνύμων , αλλά και ανωνύμων απλών ανθρώπων, για το πόσο ηρωική και έντιμη πράξη ήταν η απόφαση που πήρε ο Τσίπρας για να παραιτηθεί από την ηγεσία του Σύριζα.

Μάλιστα ορισμένοι κρίνουν αρνητικά και την δήλωση του πρωθυπουργού σχετικά με το θέμα της παραίτησης και αναφέρονται στον πολιτικό πολιτισμό.

Επειδή σε αυτή την χώρα έχουμε κοντή μνήμη και ξεχνάμε όλοι γρήγορα και έχουμε επίσης και μια τάση να ηρωποιούμε ανθρώπους, ας δούμε τα πράγματα με την σειρά.

Κανονικά ο Τσίπρας έπρεπε να είχε παραιτηθεί μετά το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών του 2019, όταν έιδε την πλάτη του Μητσοτάκη με 8 μονάδες μπροστά. Δεν το έκανε τότε γιατί πίστευε ότι ο Σύριζα ήταν ιδιοκτησία του, είχαν προηγηθει οι αυτοδιοικητικές εκλογές που η κατάρευση του Σύριζα , αφού δεν κατάφερε να κερδίσει ούτε μια περιφέρεια ή έναν σημαντικό δήμο και οι ευρωεκλογες  στις οποίες η διαφορά έφασε στις 10 μονάδες.

Φθάσαμε στον Μάιο του 2023, μετά από μια πολύ τοξική προεκλογική περίοδο και ο “άχαστος” έφαγε 20 μονάδες στο κεφάλι, αλλά και πάλι ψέλισε κάποιες δικαιολογίες για να παραμείνει γατζωμένος στην ηγεσία, έως την 25 Ιουνίου που έφαγε 23 μονάδες στο κεφάλι και όχι πλάτη δεν έβλεπε, αλλά ούτε σκιά.

Δηλαδή τι περίμενε? να ξαναχάσει? για ποια ηρωική και έντιμη πράξη μιλάμε? ο καλύτερος πελάτης του Μητσοτάκη ήταν ο άνθρωπος, ο χρυσός χορηγός του και περίμενε να φθάσει τον Σύριζα στο 17% για να παραιτηθεί?

Ικέτης ήταν στα κομματικά όργανα και εαν μπορούσε ακόμη αρχηγός θα ήταν, γιατί έτσι τον έμαθαν, έτσι νόμιζε ότι ο Σύριζα ήταν δικός του.

Ας θυμηθούμε και λίγο το τι προσωπικές και οικογενειακές επιθέσεις έκανε ο ίδιος αλλά και ο Σύριζα στον Μητσοτάκη ολόκληρη την τετραετία , γεμάτες χυδαιότητα και μίσος, θυμήθηκαν τώρα ότι υπάρχει πολιτικός πολιτισμός? Για τον Σύριζα πολιτικός Πολακισμός υπήρχε και αν δεν καταλάβουν το λάθος τους στο 4% θα φθάσουν.

Ηλίας Κουντρομιχάλης